Liefde in tijden van...

zondag 07 juni 2020

We leven in een bizarre tijd. Er gebeurt veel in de wereld. Schokkende nieuwsberichten. Maar ook hoopvolle ontwikkelingen reagerend daarop. Juist omdat niet iedereen begint met gelijke kansen in de wereld is het nodig dat de samenleving erop toeziet dat gelijke kansen, gelijke rechten en meedoen voor iedereen geldt en moet blijven gelden. En ja natuurlijk, geen rechten zonder plichten, dat ook. Maar het begint bij kinderen. Ik vind het mooi om te zien dat kinderen op de BSO waar ik werk nimmer een onderscheid maken met wie ze spelen. Op wie ze verliefd zijn maakt (ze) ook niet uit. Dat gebeurt ‘gewoon’. Op een of andere manier kiezen kinderen mij altijd uit om hun liefde te bespreken. (Weten ze dat ik met bruidsparen werk of zo?) Zo was een jongen van 7 laatst heel blij dat het meisje op wie hij verliefd is (en dat is wederzijds volgens hem) bij hem in de klas komt zodat hij ’gewoon de hele dag naar haar kan kijken’. Overigens geheel onbelangrijk: hij heeft zwarte ogen en zwart haar, zij heeft blauwe ogen en blonde krullen. Een andere jongen van 7 vertelde me ‘een geheim’. Hij is verliefd op een oer- Hollandse meid terwijl hij zelf met een andere cultuur te maken heeft en ik mocht het vooral ‘niet tegen zijn ouders zeggen’. Verder heb ik nog een Aziatisch meisje van 6 in de groep die niet kan kiezen. De laatste keer was ze verliefd op een Poolse jongen (ongeveer van dezelfde leeftijd) die op een dag als piloot verkleed naar de BSO kwam. (Een pilotenpak maakt blijkbaar nog altijd indruk(:)) Daarnaast vertelde een meisje van 8 dat ze niet begreep dat een jongen haar liefde niet beantwoordt, terwijl hij toch de hele dag ‘stiekem naar haar zit te kijken’. Toevallig allebei blond. En dan zijn er nog 2 jongens waarvan de een de ander heel erg lief vindt. Ik noem het maar even om aan te tonen dat kinderen werkelijk geen benul hebben van cultuurverschillen of issues waar volwassenen zich dagelijks mee bezig houden. Ze zien een ander mens en die vinden ze leuk (of niet) en daar kunnen ze verliefd op worden (of niet). Dat hun ouders -aan beide kanten- of wie dan ook daar mogelijk moeite mee hebben daar lopen ze misschien later in hun leven nog tegenaan. Hoewel ik oprecht hoop dat als zij oud genoeg zijn om te trouwen met wie zij wensen dat we een stuk verder zijn in de wereld. Dat er dan een verschuiving heeft plaatsgevonden. Van de nadruk op ‘wat onderscheidt ons’ naar ‘wat verbindt ons’.