Ik zag de documentaire Vlucht Dans Leef* (2Doc/Ntr) en het heeft me geraakt. Ik begrijp volledig dat de prachtige danseressen en sterke dansers hun emoties kwijt kunnen in de dans. Dans is wat ze kennen, wat ze hebben, wat ze iets geeft. Soms biedt dans houvast, soms troost. Voor veel dansers is het een gevoel van thuiskomen. ‘Woorden kunnen niet alles overbrengen’ wordt in de documentaire gezegd. En zo is het. Een danser moet dansen. Dansen is voor ons als ademen. Ik wil mezelf niet vergelijken. Toch deel ik. Als ik voor langere tijd in het buitenland ben, boek ik vaak een dansles in een dansstudio. De dansvloer voelt voor mij vertrouwd, waar ook. Een ‘koude’ balletvloer ken ik al meer dan 40 jaar. Ik weet niet beter. Als ik niet dans, word ik ongelukkig. Ik zit dan letterlijk ‘vast’. Mijn lichaam vraagt om beweging. Een danser moet dansen, net zoals een schrijver moet schrijven, een muzikant moet spelen, een zanger moet zingen en zelfs een sporter moet sporten. Uiten, bewegen, creëren, verbinden. In beweging komen. Ruimte voor emoties, Emoties laten gaan. Als ik dans, bedenk ik vooraf maar een paar bewegingen voor de choreografie. Daarna raak ik in een flow. Ik weet dan pas achteraf wat ik deed. Ik vertrouw volledig op mijn danstechniek. Ik laat me raken door de klanken of tekst van de muziek. Soms vertel ik een verhaal. Ik heb ook veel aan mijn toneelopleiding (NY) te danken. Pas na het dansen, kijk ik de beelden terug. Heel soms zit ik vast en probeer ik het vanuit een andere ingang. Ik ben zo dankbaar dat ik nog steeds zo kan dansen op mijn leeftijd. En ook dat ik de mogelijkheid heb, natuurlijk. IK heb geluk (gehad). Als ik de choreografie maak voor een bruiloft, doe ik dat thuis. Ik laat me raken door de muziek en lees de wensen van het bruidspaar. Ik deel bijna geen openingsdansen meer op internet of social media. Ik maak iets moois, iets unieks voor het bruidspaar en wij hebben alle(3) niet altijd zin om dit te delen met anderen. Wij willen het bijzonder, speciaal en magisch houden. Bovendien is het voor 2 mensen gemaakt, niet voor iedereen. Er wordt zoveel nagedaan tegenwoordig (bij benadering dan). En ik geef al zoveel weg. Ik heb zelf trouwens ook laatst een mooie dans opgenomen. Dit keer door een professional. Hierover later meer. Graag deel ik hieronder alvast een paar van mijn nieuwe choreografieën. Ik hoop dat jullie het mooi vinden. En ik hoop jullie binnenkort weer te mogen ontmoeten in een van mijn dansstudio’s in Amsterdam. (Keuze uit 5). Voor nu, blijf alsjeblieft dansen. Is er iets dat de wereld mooier maakt dan dans?

Dancer Anne M2 Modern Jazz

*Het uur van de wolf. Ditteke Mensink