Laatst ging ik voor een draagbare cd-speler. Ik heb nog zoveel cd’s en niet alles staat online. Ik liep een winkel binnen (u weet wel met dat blauw/groene logo). Als eerste viel me op dat de medewerker achter de kassa bij de ingang van me wegliep ipv naar mij toe. Daar had ik op zich nog wel begrip voor ivm Covid-19. Daarna vond ik wat ik zocht, maar aangezien niemand mij kwam helpen besloot ik te gaan ‘Goog(e)len’. Niet elk merk was mij bekend en ik wilde ook eea weten mbt prijs/kwaliteit. Na een minuut of 25 (schat ik) had iemand van de winkel in de gaten dat ik er was. De verkoper liep naar me toe om te vragen of hij mij misschien kon helpen. ‘Jazeker’, dacht ik. Ik wenste graag uitleg over welk apparaat het beste was en het langst mee zou gaan. Hij wees meteen de duurste aan (dat is iets anders dan duurzaam). Nadat ik had gezegd dat dit iets boven mijn budget was, wees hij er een aan waarvoor ik óok kon kiezen’. ‘Ja, ik weet waarvoor ik kan kiezen… Maar waarom…? Waarom die? Waarom is die beter dan die?’ Enfin, er kwam niet echt een antwoord op. Of ik misschien ‘een cd-tje wilde luisteren?’ Dat leek mij een uitstekend plan, aangezien het geluid van zo’n apparaat ongeveer de essentie is van het hele ding. Hij had alleen klassieke muziek liet hij verontschuldigend weten. ‘Nou, het genre maakte mij niet echt uit…’. Hij kwam terug met een cd, maar kwam er vervolgens achter dat het apparaat wel ergens aangesloten moest worden. In de (laatste) doos die eronder stond zat geen snoertje... Weer naar achteren dus. Om vervolgens mede te delen dat het snoertje onvindbaar was. Een toen bleef hij staan, stil. Er kwam geen geluid meer uit, laat staan een oplossing. Geen batterijen, geen raadplegen bij collega’s, geen belletje, geen ‘Ik zal nog even kijken voor een ander apparaat’, geen ‘Moet u nog boodschappen doen en komt u straks even terug?’. Niets…Zelf niet toen ik liet weten dat ik dit ook niet kon gaan oplossen. Ik hoorde nog een vage ‘Goedemiddag’ toen ik besloot ergens anders te gaan kijken (hoewel de eerste 2 lettergrepen vrijwel wegvielen.) Ik liep nogal beduusd de winkel uit. ‘Ben ik van een andere generatie, ben ik anders opgevoed, heb ik een andere houding, komt het omdat ik eigen baas ben dat ik anders reageer?’ Het ging allemaal door mijn hoofd. Ik geloof niet dat ik ooit zo voor een klant heb gestaan; als in een freeze. (Tenzij verwerkt in een dans die ik op dat moment aan het aanleren was en dan duurde het misschien 2 tellen.) Hoezo geen oplossing? Maar goed, device maar online gekocht (u weet wel bij die organisatie met die grote punt) en ‘slechts’ 1 keer hoeven terugsturen. Omdat het snoertje niet paste….