Dansonderwijs

vrijdag 13 januari 2012

Er wordt mij vaak gevraagd of ik vandaag de dag nog optreed. Eerlijk gezegd niet. Ik heb jarenlang gedanst, voor oa Tv-programma’s en in de kleine en grotere theaters. Ook heb ik hier en daar mogen spelen. Op een gegeven moment was ik klaar en had ik er voor mijn gevoel -op dat moment in ieder geval- alles uitgehaald wat erin zat. Bovendien is het topsport, na je 30e wordt het al iets moeilijker. Tevens vind ik het zelf prettig om mij nu te richten op 1 taak. Natuurlijk neem ik zelf nog danslessen en regisseer ik nog weleens jongeren voor (school)producties, maar om zelf op het podium te gaan staan en een bedrijf te runnen blijkt lastig. Bovendien wil ik me volledig storten op de choreografie voor de openingsdans en de personal dance training voor vrouwen van 30+. Waar de een het er ‘naast doet’, gaat de ander er volledig voor. Ik ben overigens wel blij dàt ik heb mogen werken als uitvoerend danseres. Bovendien vind ik de combinatie docentschap en uitvoerend erg belangrijk. Daarom vond ik het fijn om destijds twee richtingen binnen de Hbo dansopleiding te kunnen volgen. Ik vind dat dit noodzakelijk is als je lesgeeft (m.u.v. basisonderwijs en Vo). Je moet ten slotte weten voor wèlk werkveld je iemand opleidt binnen de geaccrediteerde opleidingen. Een groot probleem mbt docenten die niet ‘in touch’ zijn met het werkveld waarvoor zij de nieuwe generatie opleiden is, dat er zodoende geen aansluiting is tussen afgeronde opleiding en werkveld.  De discussie over het onderwijs- deze week in het nieuws- heb ik af en toe gevolgd. Het is wel waar dat er ‘docenten’ rondlopen die niet bevoegd zijn en toch les geven. Met name in de kunstvakken, zoals dans. Vreemd dat dit soort vakken toch altijd minder serieus wordt genomen. Terwijl je met vakken als bv wiskunde juist niet met bv het menselijk lichaam bezig bent en dus eigenlijk minder risico loopt, mmm... Er zijn ondertussen mensen die zeggen dat het hebben van een danscarrière of het behalen van een diploma “niet zoveel uitmaakt voor een dansje”.  Maar misschien is er wel een verschil tussen een ‘dansje’ of een ‘choreografie’? Ik weet het niet.. Ik kan in ieder geval niet anders dan mijn vak serieus nemen. Ik neem de danslessen die ik zelf geef- al dan niet ter voorbereiding- ook serieus. En de bruiloft trouwens ook . En het huwelijk zeker. Ik ga zorgvuldig om met de aanvraag en geef les met volledige aandacht. Betekent dit dat er geen ontspanning is in de danslessen bij BeautyenBeweging? Integendeel! Ik zou zeggen, kom eens langs om eea te ervaren!