Feel good

woensdag 10 september 2014

Wat is dat toch met feel-good movies? Het mierzoete komedie genre. In de lijn van roze, wedding, cup cakes, liefde, concurrentie in de liefde, hartjes in je handtekening, romantiek, kaarsen, candle light, muziek en die knappe prins op dat witte paard. Waarom vinden wij (de meeste) vrouwen dat toch zo leuk op zijn tijd? Bak tissues en een bak chocolade op de bank en afspelen maar die film. In welke taal, dat maakt niet uit. Ook in Nederland zijn goede actrices (die vaak de hoofdrol hebben in dit soort films). Je verplaatst je toch in HAAR. Dat deze goede actrices niet altijd worden gecast is mij echt een raadsel. Maar ik ben een van de weinige mensen in Nederland die meer gelooft in scholing en techniek dan in talent als het om acteren gaat. (Als het om dansen gaat trouwens ook.) Wat als je talent een keer niet aanslaat in een scene, waar val je dan op terug? Juist, op je aangeleerde ‘tools’. Maar goed, terug naar het onderwerp. (Zwijmel, zwijmel). Als het accent meer ligt op komedie en minder op romantiek- wellicht doen ze dat om de partners mee te krijgen naar de bioscoop of zo- dan vind ik het ook grappig, maar ik houd zelf niet zo van platte grappen. It kills the romance, zal ik maar zeggen… Maar goed. Laatst zag ik weer zo'n romantische film. En ondanks dat ik niet elke scene begreep of leuk vond vond ik het wel onderhoudend. En ja, ik kijk meestal in de thuisbioscoop als mijn partner er even niet is. Heerlijk zo’n feel-good movie op zijn tijd (:)