Sterren van de jaren '80

zaterdag 29 september 2018

Ik heb het geluk gehad dat ik 3 v/d 5 grote sterren uit de jaren ‘80 live heb gezien. Te weten: Madonna, Michael Jackson en Prince. Bij de eerste 2 stond ik vrijwel vooraan. Ik was zo blij toen ik de 1e live zag, ik kon wel huilen. Ik heb George Michael gemist en Whitney Houston nooit gezien helaas. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik vooral fan was van Madonna en Prince. Pas op latere leeftijd ging ik de anderen meer waarderen, al danste ik wel op alles. Ik vind het echt heel moeilijk te geloven dat ze er bijna allemaal niet meer zijn. Onze helden van de jaren ‘80. Zeer getalenteerd, gedreven, all round, muzikaal, creatief en dansant. En wat hebben ze wel niet neergezet en achtergelaten. Zoveel muziek om op te dansen. Zoveel kleurrijke videoclips. Zoveel inspiratie. Laatst wilde een bruidspaar weer dansen op I wanna dance with somebody (Whitney) en The way you make me feel (MJ). Ik bedoel maar. Ik heb de documentaire ‘Whitney’ in de bioscoop gezien. Terwijl ik eerder docu’s van Michael en George op TV zag. Ik vind het zo schokkend, onthullend en verdrietig allemaal. ‘Hoe kan iemand die zo getalenteerd is en alles lijkt te hebben, zo met zichzelf omgaan?’ dacht ik vooraf. Totdat ik het verhaal zag. Wellicht heeft het toch te maken met hoe iemand zichzelf ziet? Ondanks de bewondering. Er kwam niet echt een eindconclusie. Wel dat sommige artiesten weinig bespaard is gebleven in het leven. En dan te bedenken dat het juist Madonna is die overleeft. Waar men in het begin zeer weinig vertrouwen in had, leek het. Minder getalenteerd misschien dan de anderen, maar wel gedisciplineerd. Gelukkig leeft hun muziek voort en kunnen we daar op blijven dansen. En daar ben ik eeuwig dankbaar voor.